تأثیر پربیوتیک مانان الیگو ساکارید و بتا ۱ و۳ گلوکان بر شاخص های رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و فعالیت لیزوزیم سرم خون در بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss)

به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانان الیگوساکارید و بتا 1و3 گلوکان بر شاخص­­­­­­­­­­های رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و فعالیت لیزوزیم سرم خون در بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان، یک طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح صفر، 5/1، 3 و 5/4 گرم پربیوتیک به ازای هر کیلوگرم جیره در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد. 480 بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 55/0± 08/14 گرم به مدت 55 روز با جیره های آزمایشی تا حد سیری مورد تغذیه قرار گرفتند. تفاوت معنی­داری در پارامترهای رشد، تغذیه و بازماندگی در بین تیمارها وجود نداشت (05/0<p). همچنین تفاوت معنی­داری در میزان چربی و خاکستر لاشه وجود نداشت (05/0<p)، ولی در میزان پروتئین و رطوبت لاشه اختلاف معنی دار بود (05/0p<). در میزان فعالیت لیزوزیم سرم خون تفاوت معنی­داری در بین تیمارهای حاوی پربیوتیک مشاهده نگردید (05/0<p). نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد سطوح مختلف پربیوتیک مانان الیگوساکارید و بتا 1و3 گلوکان موردمطالعه تأثیری برافزایش عملکرد رشد و تغذیه در بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان ندارد، ولی سطح 5/1 گرم پربیوتیک در هر کیلوگرم جیره باعث افزایش فعالیت لیزوزیم سرم و بازماندگی در بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان می­شود.